Stijn Isenborghs is pas 28 jaar oud, maar is al bijna 10 jaar vrijwilliger in hart en nieren bij de zwemactiviteiten van Bijzonder in Beweging. Wat begon als een spontane hulpactie, groeide uit tot een passie en een vast onderdeel van zijn leven.  

 “Ik ben ooit een keer meegegaan, omdat een vriend van mij handen tekortkwam tijdens zijn stage bij de zwemactiviteit. Sindsdien ben ik nooit meer weggegaan.”  

Van toeval naar toewijding

Op jonge leeftijd wist Stijn niet goed welke richting hij op wilde met zijn leven. Hij was zoekende, had geen motivatie voor school en voelde zich onrustig. Toch had hij onbewust al een sterke connectie met sociaal werk. “Als kind kon ik altijd goed met mensen en kinderen omgaan. Mijn buurmeisje had het syndroom van Down en op een héél natuurlijke manier ontstond er een band. Maar ik had nooit gedacht dat ik daar mijn roeping in zou vinden,” zegt Stijn.  

Pas toen Stijn door een van zijn beste vrienden gevraagd werd om een handje te helpen bij de zwemactiviteit, ontdekte hij zijn passie. “Ik had helemaal geen ervaring in het sociale werkveld, maar het voelde meteen goed. De interactie met de cliënten en het gevoel iets bij te dragen: dat gaf mij een doel. Uiteindelijk heeft deze ervaring me zelfs geïnspireerd om Social Work te gaan studeren.”  

Een hechte band met de groep 

De zwemactiviteit is niet zomaar een sportmoment; het is een vast onderdeel in het leven van de deelnemers en vrijwilligers. “Het mooie aan dit werk is dat je echt een band opbouwt met de cliënten. Sommige ken ik al tien jaar en ze herkennen mij direct. Ze begroeten me met een knuffel, zoeken me op en zijn blij als ik er ben. Dat maakt dit werk zo bijzonder.” 

Tijdens de zwemavonden in het recreatiebad is er geen strak programma. “Cliënten mogen zelf kiezen wat ze willen doen. Sommigen zwemmen rustig, anderen willen spelen, van de glijbaan of even dollen in het water. Als vrijwilliger ga je daar in mee. We zorgen ervoor dat iedereen zich prettig voelt en plezier heeft.” 

Meer dan alleen sporten

Naast het fysiek bezig zijn, heeft de zwemgroep ook een belangrijke sociale functie. “Niet iedereen praat veel, maar dat betekent niet dat er geen interactie is. Sommigen zeggen weinig, maar gooien wel een bal naar je. Dat is ook contact. En ik merk dat cliënten soms echt ontladen bij ons. Ze laten de stress van de dag los, vergeten even hun zorgen en genieten gewoon van het moment.” 

De vrijwilligersgroep is divers, met mensen van verschillende leeftijden en achtergronden. “Sommige vrijwilligers zijn er al jaren, anderen blijven maar een korte periode, bijvoorbeeld omdat ze door hun studie ergens anders in het land gaan wonen. Zelf heb ik ook vrienden enthousiast gemaakt om eens een keer mee te doen en een aantal zijn ook daardoor vrijwilliger geworden. Inmiddels is de vrijwilligersgroep een hechte club geworden. We zien elkaar ook buiten het vrijwilligerswerk om, wat het nog leuker maakt!” vertelt Stijn met een grote glimlach. 

Toekomst en betrokkenheid

Wat de toekomst betreft, hoopt Stijn vooral dat de activiteit nog lang blijft bestaan. “De vrijwilligerscoördinatoren die dit allemaal regelen, worden langzaam ook een dagje ouder. Ik hoop dat zij dit nog lang kunnen doen, maar mocht het nodig zijn, dan zouden we als vrijwilligers samen kunnen kijken hoe we het kunnen voortzetten. Ik zou niet meteen een coördinerende rol willen, maar als dat de enige manier is om de activiteit te behouden, zou ik er zeker over nadenken.” 

Waarom vrijwilliger worden?

Zijn advies aan jongeren die twijfelen over vrijwilligerswerk? “Gewoon proberen. Je weet pas of iets bij je past als je het doet. En als het niets voor je is, dan is dat ook prima. Maar je kunt zomaar iets vinden waar je echt gelukkig van wordt, zoals bij mij is gebeurd.” 

Met een grote glimlach kijkt Stijn uit naar de volgende zwemavond. “Het is niet alleen vrijwilligerswerk, het is een hobby, een tweede familie. Als er een week geen zwemmen is, mis ik het meteen. Ik krijg er energie van en dat geef ik graag door aan de cliënten. Samen maken we er elke week een feestje van.”